Rebecca is een vanity angel, althans dat vindt ze zelf. Ik weet niet goed wat ik me er bij moet voorstellen, behalve dat een hysterisch gevoel zich meester van mij maakt. Het is zo blij, er knapt iets. Hoe langer ik er naar luister, hoe gewelddadiger ik word. Maar dat kan ook de overweldigende visuele input aan kleur zijn. Of de drummer met zijn serial killer smile. Die is ook raar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten